ΕΙΣΑΓΩΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΕΚΘΕΣΗΣ
Μπαίνοντας για πρώτη φορά στο Γυμνάσιο, στο Βαθύ της Αυλίδας ,
το πρώτο ίσως πράγμα που τραβά την προσοχή, είναι η παρουσία ενός αρκετά μεγάλου αριθμού βιβλίων μιας κάποιας ηλικίας.
Τα τριμμένα, λεπτά σαν τσιγαρόχαρτα φύλλα , με το κλασσικό σκληρό, πάντα μαύρο, εξώφυλλο ασκούν πάντα μια ιδιαίτερη γοητεία. Η μυρωδιά που αναδύουν, το φυλλογύρισμα σε κόσμους που δεν υπάρχουν πια, σαν φωτογραφίες από καμμένο φιλμ, που μόνο με την αφή αισθάνεσαι τα πρόσωπα που ανάγλυφα ξεπροβάλλουν.
Βιβλία – θησαυροί για ερευνητές της Ελληνικής ιστορίας ,
βιβλία – καθρέφτες της Ελληνικής κοινωνίας περασμένων δεκαετιών. Όπως όταν βλέπουμε για χιλιοστή φορά ,κάποια από τις ασπρόμαυρες ταινίες του παλιού ελληνικουύ κινηματογράφου, το μάτι εστιάζει πια σε δεύτερο πλάνο: «Για δες, η Βασιλίσσης Σοφίας…η Ομόνοια …χωματόδρομοι σε κεντρικές οδικές αρτηρίες…η παραλία της Χαλκίδας στην ταινία με το Βέγγο…»
Όλα αυτά λοιπόν, ζωντανά κύτταρα της ιστορίας του τόπου έπρεπε να βγουν στο φως.
Να φωτίσουν τα ίδια, με την παρουσία τους το Γυμνάσιο.
Να αναδείξουν το πλούσιο σε πνευματικό πλούτο παρελθόν του , και να δώσουν ώθηση έτσι σε ένα πλουσιότερο μέλλον.
Και ακόμα οι χάρτες με τους οποίους γνώρισαν τον κόσμο οι προηγούμενες γενεές.
Χάρτες χειροποίητοι , ζωγραφισμένοι επάνω σε ύφασμα.
Δηλωτικοί ενός προσανατολισμού , στην ποιότητα μάλλον παρά στην ποσότητα. Προσανατολισμός υποχρεωτικός ίσως λόγω των συνθηκών τότε, προσανατολισμός όμως που φαινεται να αποτελεί ζητούμενο πια, στις μέρες μας.
Και ακολούθησε η αποκάλυψη :
διαφάνειες είτε με την μορφή slides ειτε μεγέθους Α4..
και μηχανή προβολής…
και εργαστηριακά όργανα σε αρκετά καλή κατάσταση…
και αντικείμενα καθημερινής χρήσης από ένα σχολείο μιας άλλης εποχής…
Ε ναι λοιπόν!
Το σχολείο ήταν ένα μουσείο χωρίς να το ξέρει!
Θα σπεύσουν βέβαια εδώ οι κακεντρεχείς να προσθέσουν:
«ο κόσμος το `χει τούμπανο, και το …σχολειό κρυφό καμάρι!»
Η απαξίωση και η ισοπέδωση πάντα καιροφυλακτουν..
Η συνειδητοποίηση ωστόσο, της μοναδικότητας της περιουσίας του σχολείου, η διάσωση και η συντήρηση αυτής, εκτός από υποχρέωση μας αποτελεί ταυτόχρονα, λόγω της συναισθηματικής εμπλοκής που προκαλεί, το ιδανικότερο ξεκίνημα για το χτίσιμο μιας νέας σχέσης μ`αυτό.
Σχέση αγάπης , σχέση φροντίδας , σχέση βασισμενη στο χρέος της συνέχειας. Το πλούσιο εκπαιδευτικό υλικό που υπήρχε,
απαιτεί την συνέχεια του.
Αυτόν τον σκοπό εξυπηρετεί εν τέλει αυτή η έκθεση.
Να ξεθάψει το παρελθόν του Γυμνασίου Βαθέος.
Όχι ως βαρίδι , αλλά ως εφαλτήριο για το μέλλον.
Υ.Γ. Ιδιαίτερη μνεία οφείλεται εδώ στα παιδιά της Περιβαλλοντικής Ομάδας της σχολικής χρονιάς 2006-2007 ,
τα οποία με ιδιαίτερη ζέση και αστείρευτο κέφι ,
ανακάλυψαν όλο αυτό το υλικό,
κατέγραψαν ένα προς ένα τα βιβλία , τους χάρτες,
τα ταξινόμησαν , τα φρόντισαν
και μέσα απ` αυτά γνώρισαν καλύτερα το σχολείο τους..
Και ίσως και να το αγάπησαν…
Γιάννης Αγγελής
Φυσικός
