17 ΝΟΕΜΒΡΗ 2006

Η γιορτή του Πολυτεχνείου


Η Γ τάξη έχει αναλάβει τη γιορτή. Με τη βοήθεια προτζέκτορα και ηλεκτρονικού υπολογιστή, η Γ’ τάξη θα τιμήσει με αυτήν την γιορτή την ημέρα της 17 Νοεμβρίου, που τόσοι φοιτητές πέθαναν ηρωικά, την ημέρα που άρχισε να καταρρέει. Μουσική θα υπάρχει χάρη σε ένα ραδιοφωνικό σύστημα αλλά και χάρη στη χορωδία που θα τραγουδά στους ρυθμούς του αρμονίου της κυρίας Ριζάκη, της μουσικού. Ο χώρος είναι διακοσμημένος με αφίσες της εποχής, που σατιρίζουν τον Παπαδόπουλο και την δικτατορία γενικά, αλλά κυρίως με αποκόμματα εφημερίδων της εποχής (τα Νέα, το Βήμα), που αναφέρουν τα γεγονότα των τελευταίων ημερών πριν το συμβάν του Πολυτεχνείου.
Η γιορτή αρχίζει κατά τις 9:10 με ένα τραγούδι. Τα παιδιά ανεβαίνουν στη σκηνή και αρχίζουν να διαβάζουν το χρονικό, το οποίο συνοδεύεται από ηχητικά ντοκουμέντα και τραγούδια της εποχής. Η αίθουσα ,παρά το μέγεθος της, είναι αποπνικτικά γεμάτη από μαθητές και καθηγητές. Οι περισσότεροι αναρριγούν όταν ακούν τα συνθήματα και όταν βλέπουν τα σλάιντς. Άλλοι δακρύζουν. Δε λείπουν βέβαια και αυτοί που χαχανίζουν και παίζουν με τα κινητά τους. Όμως η γιορτή έχει ‘αγγίξει’ τους περισσότερους. Η πολυπληθής χορωδία με τους πολλούς καλλίφωνους μαθητές τραγουδά και η αίθουσα γεμίζει με υπέροχες μελωδίες.
Η ώρα έχει περάσει και η γιορτή έφτασε στο τέλος της. Ο διευθυντής παρακαλεί να σηκωθούν όλοι όρθιοι για να πουν τον Εθνικό Ύμνο .Όλοι σηκώνονται αμέσως και σχεδόν με ευλάβεια, αρχίζουν να τραγουδούν τον Εθνικό Ύμνο. Μόλις τελειώνουν, χειροκροτούν τα παιδιά και τους καθηγητές που είχαν αναλάβει τη γιορτή και σιγά-σιγά αρχίζουν να κατευθύνονται προς την έξοδο…

ΠΗΝΕΛΟΠΗ