Müll macht Probleme
Problem Nr.1: Die Menge
Wir werfen in Deutschland pro Jahr 30 Millionen Tonnen Abfälle auf den Müll.Wenn man damit einen Güterzug füllen würde,hätte er eine Länge von 12.500 Km-das wäre eine Strecke von hier bis Zentralafrika.
Wir ersticken im Müll.Die Mülldeponien sind voll;die Müllverbrennungsanlagen
arbeiten 24 Stunden pro Tag.
Dabei gibt es hundert Beispiele,wo wir völlig sinnlos Müll produzieren:
-Müssen wir denn Bier und Limonade aus Dosen trinken?
-Brauchen wir bei jedem Einkauf neue Plastiktüten?
-Gibt es Brot,Käse,Wurst und Fleisch nicht ohne Verpackung zu kaufen?
Problem Nr.2: Die Verschwendung
Ein groβer Teil der Dinge,die später auf den Müll landen,wurde industriell produziert.Das kostet Arbeitskraft,Energie und Rohstoffe.Dabei gibt es zum Beispiel für Glas,Papier und Blechdosen eine viel bessere Lösung,nämlich das Recycling.Aus
diesem „Müll“ können wieder neue Produkte aus Glas,Papier und Blech hergestellt werden,wenn man sie getrennt sammelt.
Auch Küchenabfalle (fast 50% des Mülls!)sind eigentlich viel zu schade für die Deponie.Durch Kompostierung kann man daraus gute Pflanzenerde machen.
Problem Nr.3: Die Gefahr
Auch das ist im Müll,den wir täglich produzieren:Batterien,Plastik,Kunststoff,Dosen mit Lack und Farben,Medikamente,Pflanzengift,Putzmittel....
Eine gefährliche Mischung,denn die chemischen Reaktionen dieses Müllcocktails kann man nicht kontrollieren.Die Müllverbrennungsanlagen ,die etwa 1/3 des Mülls
verbrennen,haben natürlich Filter.Aber diese Filter können nur solche Gifte und ge-
fährliche Stoffe zurückhalten,die bekannt sind.Experten glauben,dass 40-60% der Giftstoffe,die bei der Verbrennung entstehen,mit den Rauchgasen in die Luft kom-men.
Ähnlich ist es bei den Mülldeponien.Auch hier gibt es unkontrollierbare chemische
Reaktionen.Die Giftstoffe kommen in den Boden und in das Grundwasser.
Τα σκουπίδια δημιουργούν προβλήματα
Πρόβλημα 1. Η ποσότητα
Πετάμε στη Γερμανία κάθε χρόνο 30 εκατομμύρια τόνους σκουπιδιών στους σκουπιδότοπους.Αν κανείς ήθελε να γεμίσει ένα τρένο με αυτά ,θα είχε μήκος
12.500 χλμ.- θα ήταν δηλαδή μιά απόσταση από εδώ ως την κεντρική Αφρική.
Πνιγόμαστε στα σκουπίδια.
Οι χωματερές των σκουπιδιών είναι γεμάτες.Οι εγκαταστάσεις καύσης σκουπιδιών
δουλεύουν 24 ώρες την ημέρα.
Ενώ υπάρχουν εκατοντάδες παραδείγματα ανούσιας παραγωγής σκουπιδιών:
-Πρέπει στ’αλήθεια να πίνουμε μπύρα και λεμονάδα σε αλουμινένια κουτάκια;
-Χρειαζόμαστε πράγματι για κάθε μας αγορά νέα πλαστική σακούλα;
-Δεν μπορούμε να αγοράζουμε ψωμί,τυρί,αλλαντικά και κρέας χωρίς συσκευασία;
Πρόβλημα 2.Η σπατάλη
΄Ενα μεγάλο μέρος των πραγμάτων που αργότερα καταλήγουν στα σκουπίδια,παρά-
γονται βιομηχανικά.Αυτό κοστίζει εργατικό δυναμικό,ενέργεια και πρώτες ύλες.Ενώ
υπάρχει για παράδειγμα για το γυαλί,το χαρτί και για τα αλουμινένια κουτάκια μια πολύ καλύτερη λύση,δηλαδή η ανακύκλωση.
Με αυτά τα “σκουπίδια”,όταν μαζεύονται ξεχωριστά,μπορούν να ξαναπαραχθούν νέα
προιόντα από γυαλί,χαρτί και αλουμίνιο.
Επίσης τα οργανικά απορρίματα(σχεδόν 50% των απορριμάτων)είναι κρίμα να καταλήγουν στις χωματερές των σκουπιδιών.Μέσα από ειδικές επεξεργασίες μπορεί
να φτιάξει κανείς με αυτά πολύ καλό χώμα για τα φυτά.
Πρόβλημα 3.Ο κίνδυνος
Κι αυτά περιέχονται στα σκουπίδια που καθημερινά παράγουμε:μπαταρίες,πλαστικά,
συνθετικές ύλες,αλουμινένια κουτάκια με γυαλιστικά και χρώματα,φάρμακα,δηλητή-
ρια για τα φυτά,καθαριστικά…… Ένα επικίνδυνο μείγμα, διότι οι χημικές αντιδρά-
σεις αυτών των κοκτέιλ σκουπιδιών δεν μπορούν να ελεγχθούν.
Οι εγκαταστάσεις κάυσης σκουπιδιών,οι οποίες καίνε το 1/3 των απορριμάτων,έχουν
βέβαια φίλτρα.Αλλά τα φίλτρα αυτά μπορούν να συγκρατήσουν μόνο γνωστά δηλητήρια και γνωστές επικίνδυνες ουσίες.Οι επιστήμονες πιστεύουν οτι το 40 με 60% των δηλητηριωδών ουσιών που δημιουργούνται κατά την καύση,διαρέουν με τα
καυσαέρια στην ατμόσφαιρα.
Κάπως έτσι είναι τα πράγματα και στις χωματερές των σκουπιδιών.Κι εδώ υπάρχουν
μη ελεγχόμενες χημικές αντιδράσεις.Οι δηλητηριώδεις αυτές ουσίες μπαίνουν στο έδαφος και στο υπόγειο νερό.
No comments:
Post a Comment